ویتیلیگو
| ویتیلیگو نوعی بیماری پوستی است که تظاهر آن به صورت پیدایش لکه‌های کمرنگ‌تر از پوست طبیعی و یا فاقد رنگ و کاملاً سفید‌پوستی و مخاطی است. این بیماری در سن 20-40 سالگی شایع‌تر است و درصد شیوع نسبتاً بالایی (حدود %2-1) در جامعه دارد. این بیماری در تمامی نژادها و در هر دو جنس دیده می شود. محل‌های شایع آن، صورت به خصوص پلک‌ها و اطراف دهان، آرنج و زانو، انگشتان، قوزک پا، مچ دست و ناحیه تناسلی است. اما هر نقطه ای از پوست و مخاط ممکن است درگیر شود. در این بیماری ملانوسیت‌ها یا همان سلول‌های رنگدانه‌ساز از بین رفته و یا غیرفعال می شود. یکی از وظایف این سلول‌ها تولید رنگدانه ملاتونین است که بخشی از رنگ طبیعی پوست را ایجاد می‌کند. در نتیجه تغییرات آشکاری در ظاهر فرد به وجود می آورد که گاهی ممکن است سلامت روان بیماران را هم تحت تاثیر قرار دهد. هدف اصلی درمان‌های ویتیلیگو بهبود ظاهر پوست و کنترل بیماری است و انتخاب این درمان ها به تعداد، محل و گستردگی ضایعات بستگی دارد و البته در 20 درصد موارد هم بیمار بدون درمان و به صورت خود به خودی بهبود می یابد. |
 |
|
سلول درمانی به عنوان یک روش جدید از سال 1385 در ایران و از سال 1995 در دنیا در حال انجام است. در این روش بعد از انتخاب بیمار و نمونه برداری پوست سالم، متخصصین پژوهشگاه رویان از پوست سالم نمونه‌برداری و با فرآیند خاصی، سلول‌های بنیادی را در محل مورد نظر تزریق می کنند. این روند درمانی به صورت سرپایی انجام می شود و نیاز به بستری شدن بیمار ندارد. معمولاً درصد بالایی از بیماران، پاسخ درمانی خوب و رضایت‌بخشی دارند. خوشبختانه این روش کاملا بی‌خطر بوده و هیچ گونه عارضه‌ای برای بیمار ندارد و به سبب اینکه سلول‌ها منشاء خودی دارند، مشکل رد پیوند نیز در آن مطرح نیست. |
|
.png)
